Terwijl we hier op aarde bezig zijn met politiek, klimaat en een wereldwijde pandemie, pruttelt, kookt, straalt en dampt de kosmos vrolijk verder. Week na week, jaar na jaar, toont het universum zich een schier onuitputtelijke bron van nieuws.

Tegelijk heeft het begrip ‘ruimtenieuws’ iets smakelijk tegenstrijdigs. Van ontploffende sterren en botsende sterrenstelsels, tot extreme werelden en zwarte gaten die alles verzwelgen: al het licht uit de kosmos dat hier op telescopen valt is soms wel miljarden jaren onderweg. Dat betekent dat je ook miljarden jaren het verleden in kijkt. Dergelijke tijdschalen zijn zó ver verwijderd van ons dagelijks ritme – werken, voor kinderen zorgen, boodschappen doen – dat je er fijn bij weg kunt dromen.

Turen naar het heelal helpt ons alles in perspectief te plaatsen. Wat wij hier meemaken, van ellende tot geluk, is op kosmische schaal immers bijzonder relatief. Het maakt van de kosmos het ideale tegengif voor het heftige nu.

De pers over Robots, aliens en popcorn:

‘Een uitermate prettig boek. Een inspirerende en leerzame rondgang door delen van de natuurkunde, de robotica, de exobiologie, materiaalkunde en de kosmologie. ****’ – de Volkskrant

‘Een erg helder en prettig opgeschreven boek. ****’ – KIJK