Wat is de oorzaak van ADHD?

We weten niet precies wat ADHD veroorzaakt, maar wel dat het in bepaalde families heerst. Net als veel andere gedragingen en karaktertrekken wordt ADHD door de erfelijkheid beïnvloed, maar is het niet zuiver genetisch bepaald.

Niet-erfelijke oorzaken: Erfelijkheid is niet het hele verhaal. Je kunt ook ADHD krijgen van zuurstoftekort tijdens de geboorte; van hoofdletsel; doordat je moeder te veel alcohol dronk tijdens de zwangerschap; van verhoogde loodconcentratie; misschien van voedselallergieën en overgevoeligheid voor chemische stoffen; en op andere manieren die we nog niet begrijpen.

Een biologische, fysieke oorzaak: Diverse hersenscans hebben aangetoond dat er verschillen bestaan tussen ADHD-hersenen en niet-ADHD-hersenen. Vier onderzoeken uit het afgelopen decennium waarbij gebruik gemaakt werd van mri-scans (magnetic resonance imaging) constateerden allemaal een licht verminderde omvang van vier hersengebieden: de hersenbalk, de basale ganglia, de voorhoofdskwabben, en de wormvormige structuur van het cerebellum. Hoewel deze verschillen niet consequent genoeg zijn om dienst te kunnen doen als diagnostische criteria voor ADHD, stemmen ze wel overeen met ADHD-symptomen. Zo helpen de voorhoofdskwabben bij organiseren, tijdsindeling en besluitvorming, allemaal dingen waarmee ADHD’ers moeite hebben. De basale ganglia helpen om stemmingen te reguleren en impulsieve uitbarstingen te beteugelen, iets waar ADHD’ers moeite mee hebben. En het cerebellum helpt met evenwicht, ritme, gecoördineerde beweging, taal en andere, nog niet aangetoonde functies. Het kan zijn dat de kleine hersenen veel belangrijker zijn voor de regulering van de concentratie dan we momenteel beseffen.